پاورپوینت آموزش زبان SQL (pptx) 53 اسلاید
                                    
                                    دسته بندی : پاورپوینت
                                    نوع فایل :  PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
                                    تعداد اسلاید: 53 اسلاید
 
                                    قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
                                    به نام خداوند بخشنده و مهربان
 
SQL
دانشكده فني مهندسي
دانشگاه آزاد اسلامي ـ واحد لاهيجان
مهندس عـلي اكـبر پـور
طرح و تنظي
م
علي نوروزي 
–
 فربد ملالي 
–
 محّمد رزاقيان
آذر ماه
 83
يك ديد كلي از 
SQL
SQL
 زبان استاندارد مورد استفاده براي اجرا و بازيابي داده ها از بانكهاي اطلاعاتي رابطه اي مي باشد .
SQL
 به يك برنامه نويس يا طراح بانك اطلاعاتي امكان مي دهد تا اعمال زير را انجام دهد:
  
اصلاح ساختار يك بانك اطلاعاتي 
  
تغيير وضعيت امنيتي سيستم 
  
افزودن مجوزهاي كاربر روي بانكهاي اطلاعاتي يا جدولها
  
پرس و جوي بانك اطلاعاتي براي بازيابي اطلاعات 
  
به هنگام سازي محتويات بانك اطلاعاتي 
 
عبارت 
SQL
 ميتواند تركيبي باشد.
'S
 و
L
 مخفف 
Structured
 و 
Language
 (كه اينها به اندازه كافي صريح
  
و درست هستند )ولي 
Q
 مخفف 
Query
 است كه شما را به پرس و جو بانك اطلاعاتي محدود مي كند. در صورتي كه 
SQL
  
چيزي بيش از در خواست پرس و جو مي باشد. 
 
با 
SQL
 ميتوان جداول را ايجاد كرده داده ها را اضافه حذف وباهم مرتبط كرده و عملياتي را بر پايه تغييرات بانك اطلاعاتي انجام داده و پرس و جوهاي داخل برنامه يا بانك اطلاعاتي را ذخيره كرد.
عمومي ترين عبارت مورد استفاده در 
SQL
  
عبارت 
SELECT
 ميباشد(در قسمت بعدي توضيح داده 
خواهد 
شد ) كه داده ها را از بانك اطلاعاتي بازيابي كرده و به كاربر برمي گرداند .
مجموعه فرامين 
SQL
 :
در 
SQL
 سه دسته كلي فرمان موجود است.
 
زبان دستكاري داده ها(
DML
)
{DATA  MANIPULATION  LANGUAGE}              
 
زبان تعريف داده ها (
DDL
)
{DATA  DEFINIT_ON   LANGUAGE}                     
 
زبان كنترل داده ها(
DCL
 
{DATA CONTROL  LANGUAGE }                            (
جهت بازيابي داده ها بكار مي رود
SELECT
DML
جهت ذخيره ركوردها بكار مي رود
INSERT
جهت ويرايش و تغيير ركوردها بكار مي رود
UPDATE
جهت حذف ركوردها بكار مي رود
DELETE
جهت ايجاد  ساختار و جدول و شاخصها بكار مي رود
CREAT
DDL
جهت تغيير ساختار و جدول و شاخصها بكار مي رود
ALTER
جهت حذف  ساختار و جدول و شاخصها بكار مي رود
DROP
جهت ايجاد مجوز دسترسي به پايگاه داده و ساختار مرتبط به آن بكار مي رود
GRANT
DCL
جهت سلب امتيازات كاربر بكار مي رود
REVOKE
در زير كليه فرمانهاي 
SQL
 نشان داده مي شود : 
ايجاد جدول
اكنون در موقعيت شرح عبارت 
CREATE TABLE
 به طور كامل قرار داريم.قالب و شكل كلي اين عبارت به صورت زير مي باشد:
CREATE  TABLE  base-table
(column-definition[,column-definition]…
[,primary-key- definition]
[,foreign-key- definition[,foreign-key- definition]…]);
  
اين عبارت سبب ايجاد يك جدول مبناي جديد و خالي به نام 
S
 ميشود. اين جدول داراي چهار ستون به نامهاي
CITY,STATUS,SNAME,S#
 بوده وانواع داده هاي آنها نيز مشخص شده است. ستون 
S#
 به عنوان كليد اوليه تعريف شده است. داده ها را ميتوان در 
SQL
  
با عبارت 
INSERT
 در جداول وارد كرد. 
  
به يك مثال توجه كنيد
     
(ايجاد جدول 
S
 با استفاده از عبارت 
CREATE  TABLE  
)
CREATE  TABLE  S
(S# CHAR(5)  NOT NULL,
SNAME CHAR(20) NOT NULL,
STATUS SMALLINT NOT NULL,
CITY CHAR(15) NOT NULL,
PRIMARY KEY (S#));
 
ALTER  TABLE
دقيقآ مانند يك جدول مبناي جديد در هر لحظه مي تواند از طريق 
 
CREATE  TABLE
ايجاد شود.بنابراين جدول مبناي موجود را مي توان در هر لحظه با اضافه كردن ستون جديدي در سمت راست از طريق 
ALTER  TABLE 
 
تغييرداد:
ALTER TABLE base-table ADD column data-type;
 
به عنوان مثال:
ALTER TABLE S ADD DISCOUNT SMALLINT;
اين عبارت ستون 
 DISCOUNT
را به جدول 
S
 
اضافه مي كند.تمام ركوردهاي موجود 
S
 
( به طورادراكي ) از چهار فيلد به پنج فيلد توسعه مي يابند .
 مقدار فيلد پنجم جديد درهر حالتي خالي است 
 
( مشخصه
    
NOT NULL
در
ALTER TABLE
ارائه نشده است).توجه كنيد كه توسعه ركوردهاي موجود در زمان اجراي 
  ALTER TABLE
بطور فيزيكي انجام نمي گيرد. 
DROP TABLE
 
اين امكان نيز وجود دارد كه جدول مبنائي را درهر لحظه حذف كرد : 
DROP TABLE base-table;
جدول مبناي تعيين شده از سيستم حذف ميشود (بطور دقيق تر توضيحات آن جدول از كاتالوگ حذف مي شود ).
تمام شاخصها و ديدگاههاي تعريف شده روي آن جدول مبنا نيز بطور خودكار حذف خواهند شد.
شاخصها
شبيه جدولهاي مبنا شاخصها نيز با استفاده از عبارت
  
تعريف داده هاي 
SQL
 ايجاد و حذف مي شوند.
با اين وجود 
DROP INDEX,CREATE INDEX
 تنها عبارتي هستند كه در زبان 
SQL
 
به شاخصها رجوع مي كنند و ساير عبارات ( عبارات دستكاري داده ها مثل 
SELECT
 ) ارجاعي به شاخصها ندارند.
شكل كلي عبارت 
CREATE INDEX
 بصورت زير است :
CREATE [UNIQUE] INDEX 
index
ON base-table (column[order] [,column [order]]…)
[CLUSTER];
به عنوان مثال:
CREATE INDEX  X ON T ( P,Q DEC ,R  ) CLUSTER ;
اين عبارت شاخص كلاستري به نام 
X
 را روي جدول مبناي 
T
 ايجاد مي كند كه وروديهاي آن بر اساس مقدار 
R
  
به صورت صعودي مقدار 
Q
 به صورت نزولي و مقدار 
p
 به صورت صعودي مرتب مي شود. نياز نيست كه ستونهاي 
Q,p
 و
R
 از جدول
T 
  
همنوع باشند و نيازي نيست كه همه آنها داراي طول ثابت يا طول متغير باشند. شاخص 
X
  
به طور خودكار به هنگام مي شود تا به هنگام سازي جدول 
T
 را تا زماني كه 
X
 (يا 
T
 ) حذف نشده اند منعكس نمايد.
   
گزينه 
UNIQUE
 در عبارت 
CREATE INDEX
 تعيين مي كند كه هيچ دو ركوردي در جدول مبناي شاخص بندي شده در فيلد شاخص دهي شده داراي مقدار يكساني نيستند
 
حذف شاخص
 
DROP INDEX 
index
 ;
شاخص حذف مي شود (يعني شرح آن از كاتولوگ حذف مي شود ). اگر طراحي برنامه كاربردي موجود بستگي به آن شاخص حذف شده داشته باشد پس آن طرح محدود خواهد شد.